Эхнэрийнх нь найз төрсөн өдөртөө урьсан тул Батцэнгэл эхнэр Сувдаатай хоёул кино үйлдвэрийн хажууханд байх Одноогийнд хүрч очив.

Одноо, Сувдаа хоёр багаасаа үерхэж, нэг ангид хамт сурч байсан болохоор үй зайгүй найзууд. Хожим Сувдаа нөхөрт гарч хоёр ч хүүхдийн ээж болчихсон яваа бол Одноо харин хүнтэй суугаагүй, ганц охинтойгоо хамт амьдарч байгаа билээ. Найзынхаа төлөө санаа зовсон Сувдаа,

– Миний найз насныхаа идэр дээр хань ижилтэй болмоор юм даа гэж зөвлөхөд өөдөөс нь,

– Найз нь ганц охиноо хойт эцгийн гар харуулмааргүй байна. Тэгээд ч найзад нь ганц бие гангарч, сул бие сугсарч явах шиг сайхан юм хаа байх билээ гэж хариулдаг аж. Царай зүс, нуруу турууны хувьд миссийн тэмцээнд орох юм бол түүнтэй эн зэрэгцэх бүсгүй гарахгүй биз ээ. Ямар ч аавын хүү харсан ухаан алдан дурламаар энэ сайхан бүсгүйд гурван өрөө байр, хамгийн сүүлийн үеийн загварын үнэтэй машин гээд дутагдах гачигдах юм ер үгүй. Тийм болохоор хэр баргийн хүнийг тоож хардаггүй биз хэмээн найзууд нь боддог юмсанж. Батцэнгэл, Сувдаа хоёрыг хүрч очиход тэднийд найзууд нь ирчихсэн найр наадам ид дундаа өрнөж байж. Ойрд уулзалдаагүй тэд бие биенийгээ үнсэж үнгээд, тоглоом шоглоом, дуу хуур болсоор нэлээд удаан сууцгаалаа. Орой болсон тул зочид ч гэр гэрийн зүг явж, Батцэнгэл, Сувдаа, Одноо  гурвуул үлдэв. Дотнын хоёр найзын яриа тийм ч хурдан дуусна гэж юу байх вэ. Тухтайхан тохитойхон суугаад баахан ярьж, хоол унд, архи дарс болсны эцэст Одноо,

– Хөөе, би машинаа грашт оруулж тавьмаар байнаа гэхэд

– Цэнгэл ээ минии хайр Одноотой хамт яваад машиныг нь оруулчихаад ирээч гэвэл Одноо,

– Ашгүй дээ, юун сайн юм бэ. Би ч заримдаа граш руу ганцаараа орохоос айдаг юм шүү дээ гээд машиныхаа түлхүүрийг аваад Батцэнгэлтэй хамт хоёул гарав. Шатаар уруудаж явахдаа бүсгүй Батцэнгэлийг сугадан, толгойгоо мөрөнд нь наах шахам явж байлаа. Гадаа гарч ирээд,

– Пөөх ямар гоё шөнө вэ? Чи тэр одыг хар даа, аймаар тод гэрэлтэй байгаа биз гээд шөнийн одод анивчсан тэнгэр өөд зааснаа гарыг нь атган улмаар зүрхэн дээрээ тавих үвд томбойсон чийрэг хатуу хөх гарт таарахад Батцэнгэл цахилгаанд цохиулсан аятай бие нь татвасхийлээ. Гоо үзэсгэлэнгийн охин тэнгэр дэргэд нь зогсож байж гэмээнэ хэр баргийн эр хүн тэвчиж чадахгүй дээ. Харин Батцэнгэл авгайгаа хардаж сэрдэхвий гэж сэтгэл нь зовсондоо,

– Хоёулаа машинаа оруулж тавьчихаад хурдхан оръё тэгэх үү гэвэл бүсгүй түүний царай өөд харснаа,

– Чи авгайгаасаа айгаад байгаа юм уу гэсэнд Батцэнгэл бяцхан нэрэлхмэр аядаж,

– Үгүй ээ, үгүй айсан ч юм биш л дээ гэчхэв. Тэр хоёр машинаа асаагаад орон сууцны хажууд байх тоосгон грашт орлоо. Бүсгүй машинаа унтраачихаад хэсэг зуур чимээгүй сууж байснаа,

– Цэнгэл ээ, миний хөгшин грашийн хаалга хаачихаад ирээч гэхэд Батцэнгэл хэлсэн ёсоор нь хаалгыг нь хаачихаад ирэв. Гэтэл Одноо машиныхаа суудлыг арагш налуулан гэдрэг хэвтчихсэн байх агаад хоёр хөлөө алцайлгасан чигээр юу ч болоогүй аястай харагдлаа. Эл явдлыг хараад Батцэнгэл хэсэг зуур яах учраа олохгүй балмагдан зогсож байтал бүсгүй,

– Хөөе, чи чинь яагаад хөшөө шиг зогсчихвоо. Алив нааш ороод ир! гэжхэлэхэд Батцэнгэл машинд орон хажуугийн суудалд суув. Энэ үед Одноо ноосон цамцны хормойг дээш сөхөн хэвлийгээ ил гаргаад нарийхан хуруунуудынхаа үзүүрээр илж тэгснээ хөхөвчөө дээш болгон хоёр томбогор хөхөө ил гарган хөхнийхөө товчийг имэрч, Батцэнгэлд хандан,

– Хажууд чинь эмэгтэй хүн байж ядаж байгааг харахгүй байна уу. Чи эхнэрээ жаргаадаг шигээ намайг жаргаагаад өгөөч.Би хүсэж байна гэх нь тэр. Ийм зүйл болно чинээ зүүдлээ ч үгүй явсан Батцэнгэл хүслийг нь биелүүлж, дурыг нь хангаж өгөх сонирхол төрсөн хэдий ч дотроо "Энэ аягүй бол намайг сорьж байж мэднэ. Сувдаа энэ хоёр "хуйвалдсан нь гарцаагүй боллоо” гэж хаширлан бодоод,

– Арай та хоёр… намайг… гэж сандран хэлэхэд бүсгүй,

-.Цэнгэл минь дээ, тийм юм байхгүй, битгий сандар гэж амьсгаадан хэлээд чичирч байгаа гараа доошлуулан өмднийх нь цахилгааныг тайлан эрхтнийг нь гаргаж ирээд харснаа,

– Ёстой янзтай, манай Сувдаа ч азтай юмаа. Одоо энийг чинь Одноо аниа нь хэрэглээд үзье л дээ гэж хэлээд боовных нь тээрхийг хэлнийнхээ үзүүрээр ирвэгнүүлэн долоож, амандаа оруулан хөхөж, гараараа хойш урагш холхиулан гачаадаж зангидсан гарын дайтай болон зантайтал босгож орхиод сая өөр рүүгээ татан дээрээ мордууллаа. Гэвч хүсэхэд хясна гэдэг болж том бүдүүн эрхтэн нь хүүхний бариу үтрээ рүү орж өгөхгүй баахан ноцолдож ноцолдож арай чүү нэг багтаан оруулаад хөдөлж эхэлтэл,

– Аарцаг задарлаа, аяархан л даа, яанаа ийнээ хэмээн бүсгүй уйлан хайлан гиншиж гарах нь тэр. Эрхтнээ нааш цааш холхиулан бүлэх бүрт пүл гэсэн чимээ гарч, хүүхэн нуруугаа хотолзуулан өөдөөс нь сөрөг хөдөлгөөн хийхчээ аядаж, басхүү "ёо-ёо-оо” хэмээн зөөлхөн дуугарах нь эмзэглэж буйн шинж бололтой. Дээрээс нь дараад хүчтэйхэн шиг цохиод өгөх гэхээр ёолж ёхлоод байсан тул Батцэнгэл өндийж суугаад бүсгүйг өвөр дээрээ гарган эрхтнээрээ доороос нь тултал, Одноо араараа барин эрхтэн рүүгээ амсардуулах төдий оруулаад хөдөлж эхлэв. Дур тачаалаа барьж дийлэхээ больсон бүсгүйд энэ байрлал тун тааламжтай байгаа бололтой эрхтнийх нь тэхий дунд хүртэл хөдлөн, янагийн үгсийг урсган хачин их тачаадаж байлаа. Батцэнгэл бүсгүйн өгзөгнөөс бариад дээш доош хөдлөх бүрт нь дэм өгч, заримдаа доош нь жоохон дараад орхихоор эрхтэн нь лав орж бүсгүй өвдсөндөө эмзэглэв бололтой орь дуу тавиад сүйд майд болох тул өөрийнх нь зөнгөөр "бужигнуулж” зөөлхөн цагаан хондлой дээр нь аяархан алгадаж, өгзгийг нь хоёр тийш татаж чангаах гэхчлэн янз бүрээр оролдон аяглаж, бүсгүйг улам бүр тачаадуулна. Нөгөө "дасдаг юм, дарвайдаг юм” гэдэг нь болов бололтой, бүсгүй учир зүггүй ёолж эмзэглэхээн болиод бүр эрхтэнийг нь уганд нь тултал оруулан байдаг чадлаараа аахилж уухилан, үс гэзэг нь сэгсэлзэн дэлэн хөх нь ийш тийш сэгсчин оволзож оцгонож гарчээ. Эр бэлэг эрхтэн нь дэндүү давчуу бариухан үтрээн дотор орсон болохоор хөдлөх бүрд тээрхий нь хорсон хөндүүрлэвч үзэсгэлэн гоо бүсгүйн урин тачаалд урхидуулсан эр түүнийг эс тооно.

Хос бэлгэсийг учралдуулсан хорвоогийн ужид цэнгэл өндөрлөх мөчид бүсгүйн дуу улам чангаран, нууцын хормын төдийд агшин чангарч ирснээ жирс жирсхийн бүлээн шингэн юм садруулан асгаруулж байх нь мэдрэгдэв. Хүүхэн нэгэнт дур тавьсан тул өвөр дээрээсээ өндийлгөн суудал дээр түрүүлэг нь харуулан дөрвөн хөллүүлж байгаад араас нь хүчирхэг "илд”-ээ зоонгуут хэд хүчтэй бүлж өгөөд халуун бүлээн үрийнх шингэнийг бүсгүй хэвлий дотор юүлж орхив. Нэгэнт зорьсон ажлаа бүтээсэн тул тэр хоёр тэврэлдэж нялуурсангүй, тэр даруй гэртээ орцгоолоо. Тэднийг ороход Сувдаа зурагт үзээд сууж байв.

– Та хоёр чинь яасан удав аа? Эхнэрээ ингэж асуухад Батцэнгэл хэлэх үг олдохгүй гэлбэлзэж байтал ашгүй тэндээс,

– Найзынх нь нэг таньдаг хүүхэн гадаа тааралдчихаад худлаа ярьж баахан удчихлаа. Алив миний найз ид, уу хэмээн Одноо бүсүй самбаа гарган хоёр биенээ "хэргээс” мулталж дөнгөжээ. Гурвуулаа ширээнд суун архи дарс, хоол унд болон найрлаж эхэлсэн бөгөөд энэ хооронд Батцэнгэл гялс манас усанд орж, хэргийн ул мөрийг арилгаад амжлаа. Шөнө нэлээд аажуу болсон хойно тэд унтаж амрахаар хэвтэцгээв. Одноо ч хэвтсэн даруйдаа хүржигнэтэл хухирч гарсан бөгөөд харин Сувдаа эр нөхөртөө эрхлэн дур хүсэл нь оволзож цааш эргэн хэвтээд араасаа бүлүүлэн хоёронтоо дур тавьсны эцэст сая нэг амсхийн дуг нойрондоо дугжрав. Өглөө тэр гурав уван цуван босоод цай унд ууж байх зууртаа Батцэнгэл "нэг шөнө хоёр хүүхэн хусна гэдэг тэр бүр аавын хүүд тохиолддог ч боломж биш дээ. Би ч бас муугүй л эр юм байна шүү” хэмээн өөрийгөө ихэд үнэлэн бодож суулаа.