Манай аймагт 1 мянга гаруй хөгжлийн бэрхшээлтэй хүүхэд байдгийн 200-гаад нь хүнд хэлбэрийн хөгжлийн бэрхшээлтэй гэсэн сэтгэл эмзэглэм дүн мэдээ байна. Энэ олон хүүхдээс дөнгөж 20-иод нь л "Хүүхэд хөгжлийн төв"-д эмчилгээ сувилгаа, тусгай хөтөлбөртэй сургалтад хамрагдаж байгаа юм. Хүнд хэлбэрийн хөгжлийн бэрхшээлтэй хүүхдүүд зуун хувь асран халамжлагчаас хараат, арчилгаа тордолгоо тун чухал байдаг байна. Гэртээ байгаа хөгжлийн бэрхшээлтэй хүүхдүүдийн хувьд нийгмээс тусгаарлагдаж, эмчилгээ домчилгоонд ч хамрагдаж чадахгүй байгаа нь дийлэнх.

 

Сүүлийн үед аутизмтай хүүхдүүд ч нэмэгдэх болж. Гэтэл бүхэл бүтэн аймаг атал бид хөгжлийн бэрхшээлтэй төрчихсөн ч гэлээ тэднийгээ анхаарлын гаднаа үлдээгээд байгаатай уншигч та ч санал нийлэх биз. Бид хэдий болтол "Хүүхэд хөгжлийн төв"-ийн 20 хүүхдээр бамбай барьж, энэ тал дээр анхаарч байгаа мэт дүр эсгэх вэ? Жилээс жилд төрөлхийн хөгжлийн бэрхшээлтэй хүүхдийн тоо мэдэгдэхүйц өсч, БОЭТ-ийн Нөхөн сэргээх кабинетэд эмчилгээ хийлгэхээр хандах эцэг эхчүүд нэмэгдсээр байна. Цаад шалтгааныг нь тогтоож гийгүүлэхгүй юм аа тэхэд энэ олон хүүхдэд хүн ёсны үүднээс хандах сэттэл зүтгэл дутаад байх шиг. Хорин хүүхдэд зарцуулж байгаа төсөв мөнгө, төслийн хэдэн төгрөгийг үр дүнтэй зарцуулвал 20 байтугай хоёр зуун хүүхдийг ч эмнэж домнож болмоор санагдана.

 

 

ДОРНОД